Erronkak konplexuak eta aldaketa azkarrak diren ingurune batean, erakunde bakar batek ere ezin du bera bakarrik berritu. Hala jasotzen du Innobasquek egindako “Berrikuntza irekia eta berrikuntza-ekosistemak” txostenak, zeinak adierazten baitu beharrezkoa dela berrikuntza-prozesuak irekitzea eta enpresaren muga tradizionaletatik haratago lankidetzan aritzea. Ikuspegi horri berrikuntza irekia esaten zaio, eta ideia honetan oinarritzen da: ezagutza baliotsua ez dago etxean bakarrik, eta partekatzeak, kosortzeak eta kanpoaldearekin konektatzeak balio-aukera berriak sortzen ditu.

Gaur, irekitzea jada ez da ahultasun bat: estrategia bat baizik. Baina nola jakin norekin lan egin? Zer aukeratan jarri arreta? Zer ideia bultzatu? Hor sartzen da ezinbesteko bazkide bat: zaintza- eta ideia-prozesua.

Elkarren beharra duten bi mundu

Alde batetik, berrikuntza irekiak kanpoko eragileekin — startupak, unibertsitateak, zentro teknologikoak, beste enpresa batzuk — lankidetzan aritzeko esparrua eskaintzen digu, gure berrikuntza bizkortzeko, eskalatzeko edo dibertsifikatzeko. Ateak irekitzen ditu, gaitasunak konektatzen ditu eta arriskuak partekatzeko aukera ematen du.

Bestalde, zaintza- eta ideia-prozesuak norabidea ematen digu. Ingurunea behatzea, merkatuaren seinaleak ulertzea, teknologia berriak edo mugimendu estrategikoak detektatzea… ahalbidetzen du, eta, garrantzitsuena, informazio hori benetako proiektu bihurtzeko ahalmena duen ezagutza bihurtzea.

Elkarrekin, sistema ahaltsua osatzen dute eta elkarren osagarri dira:

• Zaintza- eta ideia-prozesurik gabeko berrikuntza irekiak fokurik gabe mugitzeko arriskua du.
• Berrikuntza irekirik gabeko zaintza- eta ideia-prozesua inpaktu ukigarririk gabeko azterketara mugatu daiteke.

Berrikuntza irekia zaintza- eta ideia-prozesuarekin integratzeak gaitasunak gehitzeaz gain, biderkatu egiten ditu. Zaintza- eta ideia-prozesuak informazioa, analisia eta zentzudun ideien sorrera ematen ditu; berrikuntza irekiak, berriz, lankidetzaren bidez ideia horiek errealitate bihurtzeko esparrua eskaintzen du. Bateratzea funtsezkoa da ezagutza balio erreal bihurtzeko, fokuarekin, abiadurarekin eta arrisku txikiagoarekin.

Ondorioa: nahita berritzea, ez ausaz

Berritzea ez da ideiak edukitzea soilik, are gutxiago erakundearen barruan erantzun guztiak izatea. Gaur egun, zer begiratu, nola pentsatu eta norekin eraiki jakitea da gakoa. Berrikuntza irekiaren eta zaintza- eta ideia-prozesu sendo baten arteko konbinazioak, hain zuzen ere, hori ahalbidetzen digu: berrikuntzak helburu, arintasun eta foku estrategikoarekin egitea.